ENG: WILD APPLE
FR: POMME SAUVAGE
DUI: WILDER APFEL
FAMILIE: ROZENFAMILIE OF ROSACEAE
EETBARE DELEN
Vrucht
BOTANISCHE BESCHRIJVING
De wilde appel groeit aan een kleine boom die je vaak terugvindt in open bossen.
Hoe herkennen?
Aan de vruchten: de kleine appeltjes, die vaak 3-4 cm groot zijn
De takken hebben vaak doornen, in tegenstelling tot de gecultiveerde appels
In de lente herken je de witte bloemetjes, met vijf kroonblaadjes en een rozen glans
ALGEMENE BESCHRIJVING
De wilde appel is niet dezelfde soort als de gekweekte appels die wij kennen. De appeltjes zijn ook kleiner en zuurder. Ze hebben een hoog pectinegehalte waardoor ze uiterst geschikt zijn om appelgelei van te maken.
Er zijn wel heel wat verwilderde soorten van de eetappel, die bijvoorbeeld zijn ontstaan door weggegooide klokhuizen en zo zorgde voor verspreiding van de zaadjes.
IN DE KEUKEN
Doordat de wilde appel wat zuurder smaakt, is hij lekkerder als je hem bereidt. Zoals op de foto hierboven kan je ze op azijn zetten. Je kan er gelei van maken of ze verwerken in appelmoes, bij rode kool of andere warme gerechten.
Wilde appel, Malus sylvestris
Het wildplukboek
Ben Brumagne was met zijn bedrijf Forest To Plate een van de eerste in de lage landen om wildplukken op de kaart te zetten en verdiepte zich heel grondig in de materie. Hij bundelt in dit boek niet alleen zijn plantenkennis, hij verrijkt het ook met prachtige verhalen en zijn eigen ervaringen.
Een ideaal boek voor wie wel eens wil proberen om uit de natuur te koken, maar ook voor doorwinterde wildplukkers.
