Wilde eetbare plant, Linde, Jonge blaadjes geplukt met Ben Brumagne van Forest To Plate.

DUI: KNOBLAUCHSRAUKE
ENG: MUSTARD GARLIC
FR: ALLIAIRE OFFICINALE

FAMILIE: KRUISBLOEMENFAMILIE OF BRASSICACEAE

EETBARE DELEN

Blad, bloem, zaad en wortel

BOTANISCHE BESCHRIJVING

Look-zonder-look vind je meestal in de halfschaduw en bosachtige gebieden, parken of op bermen. Het is een tweejarige plant. Dat wil zeggen dat hij er van zaad tot zaad twee jaar over doet. Eens het zaad kiemt en de plant begint te groeien, zal je merken dat look-zonder-look in het eerste jaar enkel bladeren ontwikkelt, maar nog geen bloemen en zaad. Dat gebeurt pas in het tweede jaar. In de winter steken planten de meeste energie in de wortel. Look-zonder-look doet dat tussen het eerste en tweede jaar, dan is de beste tijd om te oogsten. Vanaf de lente geeft hij terug alle energie aan blad, bloemen en zaad, waardoor de wortel niet meer te eten valt, en uiteindelijk na het zaad ook langzaam afsterft. Het is dan aan de volgende generatie.

Hoe herkennen?

• Lid van de kruisbloemenfamilie

• De bladeren zijn eirond tot driehoekig en hebben een grof getande bladrand. Als je ze kneust, ruiken ze naar look en mosterd.

• De bloemen zijn wit en vormen kleine trosjes

• Ze wordt tot 80 centimeter hoog

ALGEMENE BESCHRIJVING

Look-zonder-look en de meeste andere schermbloemigen, zoals Pinksterbloem, Gewone raket, Gewoon barbarakruid, Raapzaad, Herik en Bittere veldkers), zijn waardplanten voor het oranjetipje, een vlindersoort. De vlinders vliegen tijdens het bloeiseizoen van plant naar plant. Als je aandachtig bent, en het oranjetipje in de gaten houdt, weet je dus ook al snel waar je look-zonder-look kan vinden of andere planten van de kruisbloemigen. En wat heel fijn is: alle kruisbloemigen zijn eetbaar! Ik heb het oranjetipje helaas ook al op een bosanemoon zien vliegen, dus het is belangrijk dat je zeker bent van je stuk.

In de plant vind je herkenbare stoffen zoals mosterdolieglycosiden, wat de plant een beetje naar mosterd doet smaken.

IN DE KEUKEN

In het Engels noemt men Look-zonder-look Mustard garlic, wat meteen de smaak van de plant correct benoemd. De plant smaakt naar look en mosterd.

Alle delen van look-zonder-look zijn eetbaar. Afhankelijk van de seizoenen en het levensjaar van de plant (eerste of tweede jaar) eet je best het ene of het andere. 

In de vroege lente zijn de jonge blaadjes erg lekker, maar vanaf de bloei wordt het blad al snel te bitter. Dan is de bloem meer geschikt. Vanaf de plant in zaad staat, kan je de peultjes gebruiken en erna de zaden oogsten.

De wortel heeft een uitgesproken mierikswortelsmaak. Maar ze smaakt ook een beetje naar mosterd door de mosterdolieglycosiden. Je oogst de wortel tijdens de groei in de herfst en winter van het eerste jaar (als de plant nog niet gebloeid heeft).

Blend de wortel met olijfolie en geniet van een heerlijke vinaigrette.

Als je op een plaats komt waar veel zaad gevallen is, heb je heerlijke kiemgroenten uit de natuur. Ze hebben  een lichte look- en mosterdsmaak en zijn ideaal om allerlei gerechten mee af te werken.

Bronnen: 

• https://www.ecopedia.be/dieren/oranjetipje

• Eetbare wilde planten, Steffen Guido FLeischhauer, Jurgen Guthmann, Roland Spiegelberger. 

• Ready or Not, Garlic Mustard Is Moving In: Alliaria petiolata as a Member of Eastern North American Forests 

  VIKKI L. RODGERS, KRISTINA A. STINSON, AND ADRIEN C. FINZI